วารสารรัฐประศาสนศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยชินวัตร

แนวทางการแก้ไขปัญหาหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา : การกระทำผิดบนทางเท้าของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร

สิทธิ์พิพัฒน์ ชุมช่วย — 2025-06-05

การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัญหาหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้าของเขตบางแคกรุงเทพมหานคร 2) เปรียบเทียบระดับปัญหาการหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้า ของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร จำแนกตามเพศและประสบการณ์การทำงาน 3) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้าของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร การศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ ตัวอย่างซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบง่ายจากเจ้าหน้าที่ สำนักงานเขตบางแค กรุงเทพมหานคร จำนวน 270 คน

ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัญหาหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้าของเขตบางแคกรุงเทพมหานคร โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านทรัพยากรนโยบาย มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านสมรรถนะของหน่วยปฏิบัติงาน ด้านการสื่อสารระหว่างองค์กรและกิจกรรมการเสริมแรง และด้านการมีส่วนของประชาชนมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) เจ้าหน้าที่สำนักงานเขตบางแคที่มีเพศต่างกันมีความคิดเห็นต่อปัญหาการหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้า ของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร ไม่แตกต่างกัน และเจ้าหน้าที่สำนักงานเขตบางแคที่มีประสบการณ์การทำงานต่างกัน มีความคิดเห็นต่อปัญหาการหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้า ของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาหาบเร่แผงลอยกรณีศึกษา: การกระทำผิดบนทางเท้าของเขตบางแค กรุงเทพมหานคร พบว่า ขาดบุคลากรผู้เชี่ยวชาญด้านนิติกรณ์ ผู้ค้าไม่ให้ความร่วมมือ จัดให้มีการอบรมให้ความรู้แก่เจ้าหน้าที่เพิ่มขึ้นเพื่อนำไปประชาสัมพันธ์และทำความเข้าใจกับประชาชน การนำนโยบายไปปฏิบัติอาจจะต้องมีการปรับให้เหมาะสมและมีความยืดหยุ่นตามบริบทของสภาพเศรษฐกิจและสังคม

ความสัมพันธ์ของการบริหารงานวิชาการกับคุณภาพผู้เรียนของบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดนครปฐม

ธนัชกัญ ใช้เจริญ — 2025-07-04

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารวิชาการ 2) ศึกษาระดับคุณภาพผู้เรียนเรียน 3)ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานวิชาการกับคุณภาพผู้เรียนของบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ใขการศึกษาครั้งนี้ คือบุคลากรทางการศึกษาการ จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล การหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์โดยใช่ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารวิชาการภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อจำแนกเป็นรายด้าน พบว่า อันดับที่ 1 คือ ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา รองลงมา คือ ด้านการวัดผลประเมินผลและเทียบโอนผลการเรียน และอันดับสุดท้ายคือ ด้านการพัฒนาระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา 2) คุณภาพผู้เรียนอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อพบว่า อันดับที่ 1 คือด้านผู้เรียนมีสุขภาวะที่ดีและมี สุนทรียภาพ รองลงมา คือ ด้านผู้เรียนมีคุณธรรม จริยธรรมและ ค่านิยมที่พึงประสงค์ และอันดับสุดท้ายคือด้านผู้เรียนมีความสามารถในการคิดอย่าง เป็นระบบ คิดสร้างสรรค์ ตัดสินใจแก้ปัญหาได้อย่างมีสติ สมเหตุสมผล 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานวิชาการกับคุณภาพผู้เรียนของบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดนครปฐมโดยภาพรวม มีค่าความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในเกณฑ์ระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร

ปราการ ช่วยรักษา — 2025-07-21

รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนครมีวัตถุประสงค์การวิจัย ที่สำคัญ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร 2) เพื่อพัฒนารูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร3) เพื่อประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ของรูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร

กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ประกอบด้วยคือ ผู้บริหารโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3ปีการศึกษา 2559 จำนวน 160 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม การสนทนากลุ่ม (Focus Group Discussion) จำนวน 9 คน และการประเมินความเหมาะสม และความเป็นไปได้โดยผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 20 คน การหาคุณภาพของแบบสอบถามโดยการหาค่า IOC (Item Objective Congruence Index) เลือกเฉพาะข้อคำถามที่มีค่า IOC 0.50 ขึ้นไป และค่าความเชื่อมั่นโดยหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา (alpha - coefficient) ของครอนบาค (Cronbach) ได้ค่าความเชื่อมั่น 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ ร้อยละ(Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และค่า เบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ส่วนข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา(Content Analysis) จากข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิ โดยใช้วิธีการสรุปเป็นความเรียง

ผลการศึกษาพบว่า 1. ผลการวิเคราะห์ระดับสภาพภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนครโดยรวม อยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ได้แก่ ด้านการส่งเสริมบรรยากาศทางวิชาการ รองลงไป คือ ด้านการวางแผน และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านการนิเทศ

รูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ คือ 1) หลักการของรูปแบบ 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 3) วิธีดำเนินงานของรูปแบบ 4) แนวการประเมินรูปแบบ และ5) ผลที่ได้จากการใช้รูปแบบ

3.ผลการวิเคราะห์ความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญและผู้ทรงคุณวุฒิในการประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ของรูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนคร พบว่า ผู้ประเมินมีความคิดเห็นต่อรูปแบบภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดสกลนครโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด

ความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำผู้บริหารกับจิตอาสาของบุคลากรทางการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1

พรทิพย์ ตั้งเพียร — 2025-07-04

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับลักษณะภาวะผู้นำของบุคลากรทางการศึกษา 2) ศึกษาระดับจิตอาสาของบุคลากรทางการศึกษา และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำผู้บริหารกับจิตอาสาของบุคลากรทางการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1 กลุ่มตัวอย่างที่ในการวิจัยครั้งนี้คือ บุคากรทางการศึกษา จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะผู้นำผู้บริหาร โดยภาพรวมนั้นอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบอันดับที่ 1 คือผู้นำแบบประชาธิปไตย รองลงมา คือผู้นำแบบเสรีนิยม และอันดับสุดท้ายคือ ผู้นำแบบเผด็จการ ตามลำดับ 2) ระดับจิตอาสาโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อันดับที่ 1 คือด้านการช่วยเหลือผู้อื่น รองลงมาคือด้านความมุ่งมั่นพัฒนาและอันดับสุดท้ายคือ ด้านการเสียสละต่อสังคม ตามลำดับ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำผู้บริหารกับจิตอาสาของบุคลากรทางการศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1โดยภาพรวม มีค่าความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในเกณฑ์ระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

ปัจจัยเชิงสาเหตุการบริหารกับประสิทธิผลสถานศึกษาของบุคลากรทางการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดกำแพงเพชร

ไพรสนธ์ บดีรัฐ — 2025-07-04

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ระดับศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุในการบริหาร 2) ศึกษาระดับประสิทธิผลการบริหาร และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยเชิงสาเหตุการบริหารกับประสิทธิผลสถานศึกษาของบุคลากรทางการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดกำแพงเพชร ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ครั้งนี้ คือ บุคลากรทางการศึกษา จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล การหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์โดยใช่ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยเชิงสาเหตุ ภาพรวมนั้นอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบอันดับที่ 1 คือด้านการบริหารจัดการ รองลงมา คือด้านบรรยากาศและวัฒนธรรมองค์การ ด้านภาวะผู้นำ ด้านการพัฒนาบุคลากร และอันดับสุดท้ายคือ ด้านหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน 2) ประสิทธิผลการบริหาร ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อันดับที่ 1 คือด้านการบริหารวิชาการ รองลงมาคือด้านบริหารทั่วไป ด้านบริหารงบประมาณ และอันดับสุดท้ายคือ ด้านบริหารบุคคล 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยเชิงสาเหตุการบริหารกับประสิทธิผลสถานศึกษาของบุคลากรทางการศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาจังหวัดกำแพงเพชรโดยภาพรวม มีค่าความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในเกณฑ์ระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

ความสัมพันธ์ของปัจจัยการส่งเสริมการบริหารกับการจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมของบุคลากร ทางการศึกษา จังหวัดสุพรรณบุรี

สาวิตรี ม่วงพรวน — 2025-08-05

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับปัจจัยการส่งเสริมการบริหาร2) ศึกษาศึกษาระดับการมีส่วนร่วมในการบริหารและ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการส่งเสริมการบริหารกับการจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมของบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดสุพรรณบุรี กลุ่มตัวอย่างครั้งนี้ คือ บุคลากรทางการศึกษา จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล การหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และหาความสัมพันธ์โดยใช่ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยการส่งเสริมการบริหารโดยภาพรวมนั้นอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาตามรายด้าน พบอันดับที่ 1 คือ ด้านปัจจัยเกี่ยวกับโรงเรียน รองลงมา คือด้านปัจจัยเกี่ยวกับชุมชนและอันดับสุดท้ายคือ ด้านปัจจัยเกี่ยวกับสภาพแวดล้อม 2) การมีส่วนร่วมในการบริหารโดย ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาตามรายด้าน พบว่า อันดับที่ 1 คือด้านการบริหารวิชาการ รองลงมาคือด้านบริหารทั่วไป ด้านบริหารงบประมาณ และอันดับสุดท้ายคือ ด้านบริหารบุคคล 3) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการส่งเสริมการบริหารกับการจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมของบุคลากรทางการศึกษา จังหวัดสุพรรณบุรี โดยภาพรวม มีค่าความสัมพันธ์ทางบวกอยู่ในเกณฑ์ระดับปานกลาง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

ชายผ้าเหลืองหลากสี : การนำเสนอภาพลักษณ์ของพระ-เณรที่มีความหลากหลายทางเพศ ในโซเชียลมีเดีย

พระก้องเกียรติ แซ่ลิ้ม — 2025-06-15

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำเสนอภาพลักษณ์ของพระภิกษุและสามเณรที่มีความหลากหลายทางเพศในโซเชียลมีเดียร่วมสมัย โดยมุ่งวิเคราะห์บทบาทและผลกระทบทางสังคมที่เกิดขึ้นจากปรากฏการณ์ดังกล่าว ในบริบทสังคมไทย พระสงฆ์ถูกยกย่องเป็นแบบอย่างทางจิตวิญญาณและเป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรมชุมชน การแสดงออกซึ่งอัตลักษณ์ทางเพศที่หลากหลายของพระ-เณรผ่านโซเชียลมีเดียจึงเป็นปรากฏการณ์ที่น่าสนใจ ทั้งในแง่การเปิดพื้นที่แสดงตัวตนและการท้าทายกรอบคิดดั้งเดิมของสถาบันสงฆ์ แม้ปรากฏการณ์นี้จะก่อให้เกิดข้อถกเถียงในสังคม แต่ก็สะท้อนถึงความจำเป็นต้องทำความเข้าใจพลวัตทางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าประเด็นความหลากหลายทางเพศในวงการสงฆ์เป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาอย่างรอบด้าน โดยต้องคำนึงถึงหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนาไปพร้อมกับค่านิยมสมัยใหม่ ทั้งนี้เพื่อสร้างสมดุลระหว่างการธำรงรักษาแก่นแท้ของสมณเพศกับการปรับตัวให้สอดคล้องกับยุคสมัย ที่สำคัญ พระสงฆ์จำเป็นต้องปรับพฤติกรรมการแสดงออกให้เหมาะสมทั้งตามหลักพระธรรมวินัยและบริบทสังคมปัจจุบัน เพื่อรักษาความน่าเชื่อถือของสถาบันสงฆ์และศรัทธาของพุทธศาสนิกชน โดยไม่สูญเสียเอกลักษณ์ทางเพศของแต่ละบุคคล