การจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์: กรณีศึกษาหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ

Main Article Content

ศุภราภรณ์ ทองสุขแก้ว
ชลายุทธ์ ครุฑเมือง
คทาวุธ ชาติศักดิ์ยุทธ์
รุ่งทิวา ปราบริปู

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อออกแบบและสร้างเครื่องมือประเมินหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่มีการ
บูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL) 2) เพื่อศึกษาผลการดำเนินงานขับเคลื่อนโครงการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ (WIL-URU)  3) เพื่อติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาของหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL) และ 4) เพื่อพัฒนาระบบและกลไกการบริหารจัดการหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL) ดำเนินการวิจัย เป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 โครงการศึกษาการจัดการศึกษาเชิงเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ (WIL-URU) โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากอาจารย์ผู้สอนและนักศึกษาในหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะและผู้ประกอบการ ในปีการศึกษา 2/2563 จำนวน 18 คน โดยใช้แพลทฟอร์ม Google Form เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ (WIL-URU)  และระยะที่ 2 การประเมินหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2561)  โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ทรงคุณวุฒิและอาจารย์ผู้สอนในหลักสูตรวิศวกรรมศาสตร-บัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ ในปีการศึกษา 2/2563 จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามความเหมาะสมของหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2561) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย
ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าร้อยละ


ผลการวิจัย พบว่าโครงการศึกษาการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ (WIL-URU) มีเครื่องมือสำหรับใช้การศึกษาผลการจัดการศึกษาของหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL)  จำนวน 2 ฉบับ การดำเนินงานขับเคลื่อนโครงการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์
(WIL-URU) พบว่าหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์        มีกลไกในการจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมอย่างเป็นระบบ เริ่มตั้งแต่กระบวนการรับนักศึกษา การเตรียมความพร้อม ของนักศึกษาและอาจารย์ในหลักสูตร สถานประกอบการการจัดการเรียนรู้ตลอดหลักสูตร การนิเทศติดตามนักศึกษาในสถานประกอบการ การวัดและประเมินผลการศึกษาอิงสมรรถนะ โดยผลจากการประเมิน ตามความคิดเห็นของอาจารย์ผู้สอน พบว่ามีการดำเนินการอยู่ในระดับมาก ทุกด้าน โดยมีการดำเนินการสูงที่สุดในด้านบริบท รองลงมาเป็นด้านปัจจัยนำเข้าและด้านผลผลิต และด้านกระบวนการ ตามลำดับ และตามความคิดเห็นสถานประกอบการและนักศึกษา พบว่ามีการดำเนินการอยู่ในระดับมากทุกด้านเช่นกัน โดยมีการดำเนินการสูงที่สุดในด้านผลผลิต รองลงมาเป็นด้านบริบท ด้านกระบวนการ และด้านปัจจัยนำเข้าตามลำดับผลการประเมินการจัดการศึกษาของหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL) พบว่าอยู่ในระดับมากส่วนการประเมินหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2561) ที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL) อยู่ในระดับมาก และมีระบบและกลไกการบริหารจัดการหลักสูตรที่มีการบูรณาการการทำงานและงานวิจัย (Talent-WIL)

Article Details

How to Cite
ทองสุขแก้ว ศ. . ., ครุฑเมือง ช. . ., ชาติศักดิ์ยุทธ์ ค. . ., & ปราบริปู ร. . . (2024). การจัดการศึกษาเชิงบูรณาการร่วมกับภาคอุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์: กรณีศึกษาหลักสูตรวิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมอิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 2(2), 44–54. สืบค้น จาก https://so17.tci-thaijo.org/index.php/Edu/article/view/514
บท
บทความวิจัย

References

คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม. (2561). หลักสูตรวิศวกรรมศาสตร์บัณฑิตสาขาวิชาวิศวกรรม อิเล็กทรอนิกส์อัจฉริยะ. อุตรดิตถ์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

ชลายุทธ์ ครุฑเมือง. (2555). พฤติกรรมรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม:ปัจจัยและการพัฒนา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล สมจิตรา เรืองศรี กิตติศักดิ์ ลักษณา และ พรภิรมย์ หลงทรัพย์. การประเมินหลักสูตรแนวใหม่: รูปแบบ CIPPIEST (THE NEW CURRICULUM EVALUATION : CIPPIEST MODEL). วารสารพยาบาลตำรวจ, 9(2): 203-212.

นิธิภักดิ์ กทิศาสตร์ และคณะ (2564). พัฒนาหลักสูตรบริหารธุรกิจดิจิทัล สาขาวิชาธุรกิจดิจิทัล ในรูปแบบการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการการเรียนกับการทำงาน. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 8(1): 365 – 376.

ระพินทร์ โพธิ์ศรี. (2554). การสร้างและวิเคราะห์คุณภาพเครื่องมือสำหรับการวิจัย. อุตรดิตถ์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.

รัตนะ บัวสนธ์. (2556). “รูปแบบการประเมิน CIPP และ CIPPIEST มโนทัศน์ที่คลาดเคลื่อนและถูกต้องในการใช้ CIPP and CIPPIEST Evaluation Models: Mistaken and Precise Concepts of Applications,” วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5(2): 7-24.

วิภา ตัณฑุลพงษ์. (2560). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถ ในการสอนเขียนเชิงสร้างสรรค์และทักษะการผลิตผลงาน การเขียน สำหรับครูในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สุทธิปริทัศน์, 31(99) กรกฎาคม - กันยายน 2560.