การบริหารงานบุคคลตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดพัทลุง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบริหารงานบุคคลของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดพัทลุง 2) ศึกษาแนวทางการบริหารงานบุคคลตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดพัทลุง โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เกี่ยวข้อง 15 คน และผู้เชี่ยวชาญ 5 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก แล้วนำมาวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและสังเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการบริหารงานบุคคลของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดพัทลุง ประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ (1) ด้านการวางแผนงานบุคคล มีการดำเนินการวางแผนทรัพยากรบุคคล โดยใช้ข้อมูลจากการวิเคราะห์ภาระงานและเป้าหมายของศูนย์เป็นหลัก (2) ด้านการสรรหาและคัดเลือก มีการสรรหาดำเนินการผ่านระบบออนไลน์ควบคู่กับการประเมินสมรรถนะตามเกณฑ์ที่กำหนด (3) ด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน มีการกำหนดดัชนีชี้วัด (KPI) ที่สอดคล้องกับพันธกิจของศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ (4) ด้านการจ่ายค่าตอบแทน มีการจ่ายค่าตอบแทนเป็นไปตามระเบียบราชการ และ (5) ด้านการพัฒนาบุคลากร โดยที่ศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้มีแนวโน้มสนับสนุนให้บุคลากรเข้าร่วมอบรมพัฒนาศักยภาพทั้งในรูปแบบออนไลน์และแบบเผชิญหน้า 2) แนวทางการบริหารงานบุคคลตามหลักสังคหวัตถุ 4 ในศูนย์ส่งเสริมการเรียนรู้ระดับอำเภอ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดพัทลุง ประสบผลสำเร็จในการสร้างความร่วมมือและพัฒนาบุคลากรอย่างต่อเนื่อง โดยมีการวางแผนงานบุคคลที่สอดคล้องกับแผนพัฒนาบุคลากรและมีการสรรหาบุคลากรที่มีคุณธรรมและเหมาะสมกับองค์กร สิ่งเหล่านี้ช่วยให้บุคลากรมีความรับผิดชอบในการทำงานมากขึ้น และมีความพึงพอใจในองค์กรสูงขึ้น
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. สืบค้นจาก http://www.bic.moe.go.th/images/stories/5Porobor._2542pdf.pdf.
ชนิตา เมืองเผือก. (2555). ปัญหาในการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
ชัยวัฒน์ คำแหง. (2561). การบริหารงานบุคคลตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาในสถานศึกษา. (ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา).
นพดล จัตุรงค์, ธีระพงษ์ สมเขาใหญ่ และพระครูประโชติกิจจาภรณ์. (2567). การพัฒนาคู่มือการปฏิบัติงานการบริหารงานบุคคลในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 6(4), 293-302.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พุทธทาสภิกขุ. (2545). สังคหวัตถุธรรมเพื่อสังคมใหม่. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
รัตนา ธนโกเศศ. (2564). การบริหารจัดการภายในสถานศึกษาที่มีผลต่อขวัญและกำลังใจของครู. (ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ศิดารัตน์ เทพเสนา, พระครูพิจิตรศุภการ และมะลิวัลย์ โยธารักษ์. (2567). การบริหารงานวิชาการตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนในศูนย์ประสานงานการศึกษา อำเภอตะกั่วป่า สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพังงา. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 6(4), 337-348.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). รายงานการวิเคราะห์ภาระงานของครูและบุคลากรทางการศึกษาในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2566). พระราชบัญญัติส่งเสริมการเรียนรู้ พ.ศ. 2566. สืบค้นจาก https://ops.moe.go.th/wp-content/uploads/2023/04/%E0%B8%9E.%E0%B8%A3.%E0%B8%9A.%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89-%E0%B8%9E.%E0%B8%A8.-2566.pdf.
สุบิน ไชยยะ. (2560). การบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เสริมศิริ อินทรสวัสดิ์. (2561). จิตวิญญาณแห่งการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาผู้นำ.
Greenleaf, R. K. (2002). Servant Leadership: A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness. New York: Paulist Press.
McGregor, D. (1960). The Human Side of Enterprise. New York: McGraw-Hill.