มุมมองรัฐศาสตร์เชิงพุทธ: แนวทางการประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาสังคมไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามุมมองของรัฐศาสตร์เชิงพุทธ พร้อมเสนอแนะแนวทางการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาไปประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการและพัฒนาสังคมไทยอย่างเป็นรูปธรรม โดยวิเคราะห์จากกรอบแนวคิดหลักธรรมาธิปไตย ซึ่งเน้นธรรมะเป็นหลักสำคัญในการปกครอง และอ้างอิงถึงหลักธรรมสำคัญในพระไตรปิฎก เช่น หลักทศพิธราชธรรม หลักจักรวรรดิวัตร หลักราชสังคหวัตถุ หลักกุศลกรรมบถ หลักอปริหานิยธรรม และหลักพรหมวิหารธรรม การศึกษาครั้งนี้พบว่ารัฐศาสตร์เชิงพุทธสามารถช่วยเสริมสร้างผู้นำที่มีคุณธรรม ส่งเสริมคุณธรรมในประชาชน สร้างความเสมอภาค และพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืนได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
References
คึกฤทธิ์ ปราโมช. (2527). “เอกลักษณ์ของชาติ” ในพระพุทธศาสนาประจําชาติ. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2534). มหาวิทยาลัยกับงานวิจัยทางพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระภาวนาวิริยคุณ. (2536). รัฐศาสตร์เชิงพุทธและบทวิเคราะห์ทักษิโณมิกส์. ปทุมธานี: มูลนิธิธรรมกาย.
พระมหาบุญเลิศ อินฺทปญฺโญ. (2559). พุทธรัฐศาสตร์ : การบูรณาการเพื่อการบรรลุความสมบูรณ์แห่งรัฐ (รายงานการวิจัย). พระนครศรีอยุธยา: สถาบันวิจัยพุทธศาสน์ มหาวิทยลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมคิด ชยาภิรโต. (2558). สรรพศาสตร์ในพระไตรปิฎก. กรุงเทพฯ: บริษัท โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์ จำกัด.
พระราชกิจจานุเษกษา. (2566). ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2566-2580) (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม) เล่ม 140 ตอนพิเศษ, 7 มีนาคม 2566.
พุทธทาสภิกขุ. (2531). การเมืองกับธรรมะ. กรุงเทพฯ: อรุณวิทยา.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2540). หลักทั่วไปของพุทธศาสตร์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
สมบูรณ์ สุขสําราญ. (2527). พุทธศาสนากับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมือง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิพันธ์ พุทธหุน. (2554). ทฤษฎีพัฒนาการเมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคําแหง.