แนวทางการพัฒนาศักยภาพผลิตภัณฑ์น้ำเมี่ยงคำกะปิหวาน (ตราเรือไทย) กลุ่มวิสาหกิจชุมชนแปรรูปอาหารทะเลบ้านกระซ้าขาว ตำบลบ้านบ่อ อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์น้ำเมี่ยงคำกะปิหวาน (ตราเรือไทย) 2) นำเสนอแนวทางในการพัฒนาศักยภาพของผลิตภัณฑ์ในด้านคุณภาพ การตลาด และการสร้างแบรนด์ และ 3) ประเมินผลกระทบของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีต่อกลุ่มวิสาหกิจชุมชนและชุมชนโดยรวม การศึกษานี้ใช้วิธีแบบผสมผสาน โดยเก็บข้อมูลจาก 3 กลุ่มหลัก ได้แก่ กลุ่มสมาชิกวิสาหกิจชุมชน จำนวน 30 คน กลุ่มผู้บริโภค จำนวน 400 คน และเก็บข้อมูลเพิ่มเติมจากกลุ่มวิสาหกิจชุมชนอีก 400 คน และ กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน โดยสถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และร้อยละ การวิเคราะห์สหสัมพันธ์เพียร์สัน การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ และการเปรียบเทียบก่อน-หลัง เพื่อประเมินผลลัพธ์ของการพัฒนาผลิตภัณฑ์ได้อย่างถูกต้อง ผลการศึกษา พบว่า 1) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อ ได้แก่ คุณภาพของผลิตภัณฑ์เป็นอันดับแรก รองลงมาคือ ราคา ช่องทางการจัดจำหน่าย และการส่งเสริมการตลาด โดยผู้บริโภคให้ความสำคัญกับรสชาติ ความสดใหม่ และความคุ้มค่าของผลิตภัณฑ์ อีกทั้งการประชาสัมพันธ์และการกระจายสินค้าที่สะดวกยังส่งผลต่อความตั้งใจซื้อซ้ำ 2) แนวทางการพัฒนาผลิตภัณฑ์ควรเน้นการยกระดับคุณภาพ การตลาดดิจิทัล และการสร้างแบรนด์ผ่านการเล่าเรื่อง ควบคู่กับการใช้ช่องทางออนไลน์และการออกแบบบรรจุภัณฑ์ที่สะท้อนอัตลักษณ์ท้องถิ่น เพื่อเพิ่มความจดจำในกลุ่มผู้บริโภค 3) ผลการประเมินพบว่าการพัฒนาผลิตภัณฑ์ช่วยเพิ่มยอดขาย รายได้ของกลุ่มวิสาหกิจ และความร่วมมือในชุมชนอย่างมีนัยสำคัญ อีกทั้งยังส่งเสริมการถ่ายทอดองค์ความรู้และสร้างความภาคภูมิใจในภูมิปัญญาท้องถิ่น ตอกย้ำบทบาทของการพัฒนาอย่างเป็นระบบที่ส่งผลดีทั้งด้านเศรษฐกิจและสังคมในระยะยาว
Article Details
References
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2566). รายงานผลการส่งเสริมและพัฒนาอุตสาหกรรมระดับชุมชน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. สืบค้นจาก https://www.dip.go.th.
แครีน ริเกอ. (2562). ปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการเลือกซื้อสินค้าของผู้บริโภคผ่านแอพพลิเคชั่น Shopee ในเขตเมืองพัทยา. (บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).
ทัศนีย์ พรีชวงษ์ และพัชรี ขวัญสนิท. (2021). อุปสรรคและกลยุทธ์ทางการตลาดในการส่งเสริมผลิตภัณฑ์อาหารท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารการพัฒนาชุมชนและความยั่งยืน, 17(2), 89-102.
พระไพรวัลย์ กตทีโป, พระทวีพงษ์ ลอยมา, ออมสิน ตุ้มทอง และพระปรัชญา ชยวุฑฺโฒ. (2566). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนอย่างยั่งยืนบนพื้นฐานภูมิปัญญาท้องถิ่น ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง บ้านโพนครก ตำบลโพนครก อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์. วารสารการจัดการองค์กร และพัฒนาสังคม, 3(2), 1–12.
พิชิต ศรีเจริญ. (2564). การพัฒนาโลโก้และสร้างแบรนด์ผลิตภัณฑ์ชุมชน: กรณีศึกษาผลิตภัณฑ์น้ำพริกปลาร้า ตำบลน้ำสอง อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์. วารสารการพัฒนาอย่างยั่งยืนทางวิชาการ, 3(3), 37-48.
รัชนก ปัญญาสุพัฒน์, ชัยวิชญ์ ม่วงหมี และนฤมล สุ่นสวัสดิ์. (2567). รูปแบบความตั้งใจในการเป็นผู้ประกอบการของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏ ในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 14(1), 52-70
ลลิตา พิมทา และ รักษดาวัลย์ ศิริตาคำ. (2021). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางการจัดการชุมชนอย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านมะยาง อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 9(3), 465–473.
วิไลวรรณ อินทรักษ์. (2565). ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหารชุมชน. วารสารวิถีชนกับการพัฒนา, 10(1), 45-58.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). รายงานภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนไตรมาสที่ 4 ปี 2566. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/.
สุระเดช ไชยตอกเกี้ย. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยผู้ใหญ่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 18(1), 68–78.
Aaker, D. A. (1996). Building strong brands. California: The Free Press.
Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17(1), 99–120.
Brown, T. (2021). Cultural identity and consumer behavior towards traditional food products: A study on value perception and price sensitivity. Journal of Consumer Research and Marketing, 28(3), 115–130.
Chaffey, D., & Smith, P. R. (2017). Digital marketing excellence: Planning, optimizing and integrating online marketing. (5th ed.). Oxfordshire: Routledge.
Chesamae, A., & Gadmeang, Y. (2021). The Development of packaging and branding for community products to link the cultural tourism of the Puranawas community, Thawi Watthana District, Bangkok. Journal of Humanities and Social Sciences Thonburi University, 15(2), 79–90.
Choo, H. J., Lee, H. K., & Xie, J. (2022). Consumers' cultural identity under globalization: Vietnamese consumers' global and national identities and their cross-cultural consumption. Asia Pacific Journal of Marketing and Logistics, 35(5), 1052-1074.
Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques. (3rd ed.). New Jersey: John Wiley & Sons.
Creswell, J. W. (2014). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. (4th ed.). Washington DC: Sage.
Garvin, D. A. (1987). Competing on the eight dimensions of quality. Harvard Business Review, 65(6), 101–109.
Green, M. C., & Brock, T. C. (2000). The role of transportation in the persuasiveness of public narratives. Journal of Personality and Social Psychology, 79(5), 701–721.
Hong, J. H., Yang, J., Wooldridge, B. R., & Bhappu, A. D. (2021). Sharing consumers’ brand storytelling: Influence of consumers’ storytelling on brand attitude via emotions and cognitions. Journal of Product & Brand Management, 30(1), 1–14.
Karaste, M. (2025). Artisans in the digital world: Building brand awareness of small artisan businesses in digital platforms. (Master’s thesis, Lapland University of Applied Sciences).
Ko, J.-H., & Jeon, H.-M. (2024). The Impact of Eco-Friendly Practices on Generation Z’s Green Image, Brand Attachment, Brand Advocacy, and Brand Loyalty in Coffee Shop. Sustainability. 16(8), 3126.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2021). Marketing management. (16th ed.). London: Pearson.
Kvale, S., & Brinkmann, S. (2009). Interviews: Learning the Craft of Qualitative Research Interviewing (2nd ed.). Washington DC: Sage.
Lestari, F., Dali, M. M., & Che-Ha, N. (2023). Local identity consideration in maintaining place branding sustainability (The case of Indonesia). Journal of Tourism, Hospitality and Environment Management (JTHEM), 8(2), 45-60.
Muangmee, C. (2021). Effects of Facebook advertising on sustainable brand loyalty and growth: case of Thai start-up businesses. Transnational Corporations Review, 15(3), 60-71.
Okonkwo, I., & Namkoisse, E. (2023). The role of influencer marketing in building authentic brand relationships online. Journal of Digital Marketing and Communication, 3(2), 81–90.
Pai, G. H. (2024). A comprehensive literature review on ‘Unpacking the influence of brand image on consumer purchasing decisions in the FMCG sector’. International Journal of Research Publication and Reviews, 5(1), 2384-2400.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Educational and Psychological Measurement, 37(2), 567–578.
Takyi, S. A., Owusu, J., Korsah, L. A., Issaka, A., Boateng, P. A., & Owusu-Yeboah, E. (2025). Investigating the effect of cultural influences and consumer behaviour on product branding in the manufacturing sector in Ghana. IOSR Journal of Business and Management, 27(1-3), 1–8.
Tavakol, M., & Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach’s alpha. International Journal of Medical Education, 2, 53–55.