ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับอายุความตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิด ของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 : ศึกษาแนวคำวินิจฉัยของศาลปกครอง

บทคัดย่อ

           บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบแนวคิด วิธีการ และผลทางกฎหมายเกี่ยวกับอายุความตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 เพื่อสร้างมาตรการทางกฎหมายในเรื่องอายุความให้เหมาะสมกับประเทศไทย

           ผลการวิจัยพบว่าประเด็นแรก ปัญหาเกี่ยวกับอายุความ 1 ปี นับแต่วันที่หน่วยงานของรัฐได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้เสียหายตามมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ประเด็นที่สอง ปัญหาเกี่ยวกับอายุความ 2 ปี นับแต่วันที่หน่วยงานของรัฐได้ทราบถึงการละเมิดและรู้ตัวเจ้าหน้าที่ผู้จะพึงต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามมาตรา 10 แห่งพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 ประเด็นที่สาม ปัญหาเกี่ยวกับอายุความอายุความ 1 ปี นับแต่วันที่นับแต่วันที่หน่วยงานของรัฐมีคำสั่งตามความเห็นของกระทรวงการคลังตามมาตรา 10 แห่งพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539

            จากการศึกษาปัญหาเกี่ยวกับอายุความในความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ในประเทศอังกฤษ และประเทศฝรั่งเศส เพื่อนำมาศึกษาเปรียบเทียบและปรับปรุงแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับอายุความของประเทศไทย โดยเสนอให้มีการสร้างมาตรการทางกฎหมายในเรื่องอายุความที่จะนำมาใช้กับทายาทของเจ้าหน้าที่ผู้ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทน เมื่อเจ้าหน้าที่ผู้ต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตายลง และกำหนดให้มีระยะเวลาที่หน่วยงานของรัฐต้องมีคำสั่งตามความเห็นของกระทรวงการคลัง