การศึกษาสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานยุค Thailand 4.0 โรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดชัยนาท สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา อุทัยธานี ชัยนาท
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานยุคThailand 4.0 ของโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดชัยนาท 2) เปรียบเทียบสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานยุคThailand 4.0 ของโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดชัยนาท สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท จำแนกตามเพศ อายุ ประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน และขนาดสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดชัยนาท สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท ปีการศึกษา 2567 จำนวน 260 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามเกี่ยวกับสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษา ประกอบด้วย การมุ่งผลสัมฤทธิ์ การบริการที่ดี การพัฒนาตนเอง และการทำงานเป็นทีม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .986 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยรายคู่ ด้วยวิธีของเชฟเฟ่ ผลการศึกษาพบว่า 1) สมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานยุคThailand 4.0 โรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดชัยนาท โดยรวมและรายด้านทุกด้านอยู่ในระดับมาก 2) ผลการเปรียบเทียบสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานยุคThailand 4.0 ดังนี้ (1) ความคิดเห็นของครูที่มีเพศต่างกัน โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน ยกเว้นด้านการทำงานเป็นทีม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) ความคิดเห็นของครูที่มีอายุต่างกัน โดยรวมและรายด้านทุกด้าน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (3) ความคิดเห็นของครูที่มีประสบการณ์ในการทำงานต่างกัน โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน ยกเว้นด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (4) ความคิดเห็นของครูที่ปฏิบัติงานในขนาดของสถานศึกษาแตกต่างกัน โดยรวมและรายด้านทุกด้านไม่แตกต่างกัน
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กาญจนา ปุณะตุง และวลัยพร รัตนเศรษฐ. (2568). การเตรียมความพร้อมเพือก้าวเข้าสู่ยุค Thailand 4.0 ของข้าราชการสานักการคลังและสินทรัพย์ กระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นจาก https://grad.dpu.ac.th/upload/content/files/%E0%B8%9B%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%207%20%E0%B8%89%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%201/7-84.pdf.
กิตติยา ดือราแม, รัฐพร กลิ่นมาลี และวีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2568). สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 7(1), 359-370.
จันทร์เพ็ญ ศิริเสถียร, จรัส อติวิทยาภรณ์ และตรัยภูมินทร์ ตรีตรีศวร. (2568). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 กับประสิทธิผลของสถานศึกษาอาชีวศึกษาเอกชน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จังหวัดสงขลา. Journal of Applied Education, 3(2), 13-24.
จารุวรรณ อินทรวงศ์. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างประสบการณ์ทำงานของครูกับการประเมินสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 14(3), 55-71.
ฐิติชญาณ์ วงค์ก่ำ และกษิฎิฏฏ์ มีพรหม. (2568) การศึกษาสมรรถนะหลักของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 7(1), 469-476.
ณัฐวุฒิ อ่อนแก้ว. (2563). การเปรียบเทียบสมรรถนะผู้บริหารระหว่างโรงเรียนขนาดเล็กและขนาดใหญ่. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 12(2), 33-47.
พัชรี ธรรมสุนทร. (2561). บทบาทของเพศต่อมุมมองด้านสมรรถนะของผู้นำการศึกษา. วารสารการบริหารการศึกษา, 9(2), 45-59.
สมศักดิ์ ปัญญานนท์. (2563). ความคิดเห็นของครูต่อสมรรถนะผู้บริหารในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา. (ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา อุทัยธานี ชัยนาท. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐานระยะ 5 ปี สพม.อุทัยธานี ชัยนาท (พ.ศ. 2566 – 2570). สืบค้นจาก https://spmuncn.obec.site/development_plan.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2558). พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: คุรุสภา ลาดพร้าว.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2561). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการไทย พ.ศ. 2561- 2565. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.