อิทธิพลของการรับรู้องค์ประกอบแหล่งท่องเที่ยวที่มีต่อการตัดสินใจ ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั ้งนี ้มีวัตถุประสงค์เพื ่อศึกษา 1) การรับรู ้องค์ประกอบแหล่งท่องเที ่ยว และการตัดสินใจท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครศรีธรรมราช
ของนักท่องเที ่ยวชาวไทย และ 2) อิทธิพลของการรับรู ้องค์ประกอบแหล่งท่องเที ่ยวของนักท่องเที ่ยวที ่มีต่อการตัดสินใจท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัด
นครศรีธรรมราชของนักท่องเที ่ยวชาวไทย ซึ ่งเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยมีกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาคือ นักท่องเที ่ยวชาวไทยเดินทางท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 400 คน ซึ่งผู้วิจัยกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรการคำนวณหาขนาดกลุ ่มตัวอย่าง กรณีไม่ทราบจำนวนประชากรที ่แน่นอนโดยกำหนดความผิดพลาดไม่เกินร้อยละ 5 ที ่ระดับค่าความเชื ่อมั ่นร้อยละ 5 โดยการสุ ่มตัวอย่างแบบสะดวก ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา โดยการหาค่าความถี ่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี ่ย และส่วนเบี ่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติอนุมานสำหรับการทดสอบสมมติฐานโดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นพหุคูณแบบเป็นขั้นตอน

             ผลการวิจัย พบว่า ในภาพรวม นักท่องเที ่ยวมีการรับรู ้องค์ประกอบแหล่งท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครศรีธรรมราชในระดับมาก เมื ่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า นักท่องเที ่ยวมีระดับการรับรู ้องค์ประกอบแหล่งท่องเที ่ยวในด้านสิ ่งดึงดูดใจ และด้านสิ ่งอำนวยความสะดวกอยู ่ในระดับสูงที ่สุด โดยมีระดับการรับรู้ในด้านการเข้าถึงแหล่งท่องเที ่ยวน้อยที ่สุด นักท่องเที ่ยวมีระดับความคิดเห็นเกี ่ยวกับการตัดสินใจท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมในภาพรวมอยู ่ในระดับมาก และเมื ่อพิจารณา รายด้าน พบว่า นักท่องเที ่ยวมีระดับความคิดเห็นในด้านการตัดสินใจเดินทางท่องเที ่ยวสูงที ่สุด รองลงมาคือ ด้านพฤติกรรมภายหลังการเดินทาง ด้านการรับรู้/ตระหนักถึงปัญหาด้านแสวงหาข้อมูล/ค้นหาข้อมูล และด้านการประเมินผลทางเลือก
ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์ความถดถอย เชิงเส้นพหุคูณ พบว่า การรับรู ้องค์ประกอบแหล่งท่องเที ่ยวเชิงวัฒนธรรมซึ ่งประกอบไปด้วยด้านสิ ่งดึงดูดใจ ด้านสิ ่งอำนวยความสะดวก และด้านการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ในจังหวัดนครศรีธรรมราช อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที ่ระดับ 0.05โดยสามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของการตัดสินใจเดินทางท่องเที ่ยวได้ร้อยละ 45.6 โดยปัจจัยด้านสิ่งดึงดูดใจมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสูงที่สุด รองลงมา ได้แก่ ด้านการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว และด้านสิ่งอำนวยความสะดวก ตามลำดับ