การรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์และส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี
คำสำคัญ:
การรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ , ส่วนประสมทางการตลาด, ผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพ, การตัดสินใจซื้อ, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ ส่วนประสมทางการตลาดและ การตัดสินใจเลือกซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี 2) การรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี และ 3) ส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปที่อาศัยอยู่ในจังหวัดเพชรบุรี จำนวน 398 คน โดยใช้เทคนิคการเลือกตัวอย่างแบบบังเอิญ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.96 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความถดถอยแบบพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า
- ปัจจัยการรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า คุณค่า ด้านความรู้ความคิด มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมา คือ คุณค่าด้านอารมณ์ คุณค่าด้านเงื่อนไข คุณค่าทางสังคม และคุณค่าด้านการใช้งาน ตามลำดับ ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านผลิตภัณฑ์ มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านการส่งเสริมการตลาด และด้านราคา ตามลำดับ และปัจจัยการตัดสินใจซื้อ โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก
- การรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี ได้แก่ ด้านความรู้ความคิด (xepi) ด้านการใช้งาน (xfun) และด้านเงื่อนไข (xcon) โดยมีประสิทธิภาพการทำนายร้อยละ 55.50 และสามารถเขียนเป็นสมการพยากรณ์ได้ดังนี้ total= 0.977 + 0.494(xepi) + 0.198(xfun) + 0.166(xcon)
- ส่วนประสมทางการตลาดส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมเพื่อสุขภาพของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบุรี ได้แก่ ด้านราคา (xpri) ด้านการส่งเสริมการตลาด (xpromo) และด้านผลิตภัณฑ์ (xpro) โดยมีประสิทธิภาพ การทำนายร้อยละ 49.40 และสามารถเขียนเป็นสมการพยากรณ์ได้ดังนี้ total= 0.692 + 0.355(xpri) + 0.265(xpromo) + 0.164(xpro)
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566, เมษายน). รายงานสถานการณ์สังคม ประจำปี 2565. https://www.dop.go.th/download/implementation/th1685081773-1473_0.pdf
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2567, ธันวาคม). สถิติผู้สูงอายุ. https://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/2449
นพพร บัวอินทร์ และ กฤชเชาว์ นันทสุดแสวง. (2562). ส่วนผสมทางการตลาดที่ีมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเพื่อสุขภาพของผู้บริโภคในจังหวัดระยอง. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(6), 72-84. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sujthai/article/view/182458/154955
นภวรรณ คณานุรักษ์. (2563). พฤติกรรมผู้บริโภค (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรีนแอปเปิ้ล กราฟฟิค พริ้นติ้ง.
นาฏอนงค์ นามบุดดี. (2558). อนาคตของผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร และการปรับกลยุทธ์การตลาดในไทย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(1), 353-374. https://ejournals.swu.ac.th/index.php/JOS/article/view/7043/6557
ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร. (2548). ราชกิจจานุเบกษา. ฉบับที่ 293, หน้า 1-9.
พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546. (2546). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 127 ตอนที่ 56 ก, หน้า 3
พิมพ์ชนก บุนนาค. (2561). การรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์เสริมอาหารควบคุมน้ำหนักตามบุคลิกภาพที่แตกต่างกันของเจเนอเรชั่นวาย [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พัชณี มาเสถียร. (2564). การรับรู้คุณค่าด้านผลิตภัณฑ์และทัศนคติที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มเสริมอาหารที่ใช้สารให้ความหวานแทนน้ำตาลของผู้บริโภค [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
พัชรชานนท์ อธิก้องเกียรติ, และ สวรส ศรีสุตโต. (2562). การรับรู้คุณค่าและทัศนคติของผู้บริโภคด้านส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์อาหารเสริมคอลลาเจน ในเขตกรุงเทพมหานคร [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
โรงพยาบาลเปาโลโชคชัย 4. (2566, 19 พฤษภาคม). เมื่อสูงวัย ต้องให้ความสำคัญกับเรื่องสุขภาพ. https://www.paolohospital.com/th-TH/chokchai4/Article/Details/เมื่อสูงวัย-ต้องให้ความสำคัญกับเรื่องสุขภาพ
วิเชษฐ์ ลีลามานิตย์. (2558). การใช้วิตามินและอาหารเสริมในผู้สูงอายุ. ค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2566, จาก http://www.pharmacy.mahidol.ac.th/knowledge/files/0253.pdf
สิทธิชัย โจมสว่าง. (2563). การศึกษาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ.
อัครภณ เศวตกมล. (2564). พฤตกรรมการตัดสินใจในการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมอาหารของผู้บริโภค ในเขตดอนเมืองกรุงเทพมหานคร [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเกริก.
Euromonitor International. (2024, August). Health and Wellness in the US. https://www.euromonitor.com/health-and-wellness-in-the-us/report
Honea, H., & Horsky, S. (2012). The power of plain: Intensifying product experience with neutral aesthetic context. Marketing Letters, 23(11), 223-235. https://doi.org/10.1007/s11002-011-9149-y
International Food Information Council. (2020). Food & Health Survey. https://foodinsight.org/2020-food-and-health-survey/
Jiyoung, H. (2016). Organic food as self-presentation: The role of psychological motivation in older consumers' purchase intention of organic food. Journal of Retailing and Consumer Services, 28(1), 281–287. https://doi.org/10.1016/j.jretconser.2015.01.007
Ledden, L., Kalafatis, S.P., Samouel, P., (2007). The relationship between personal values and perceived value of education. Journal of Business Research. 60, 965–974. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2007.01.021
Likert, R. N. (1970). A technique for the measurement of attitude. Attitude Measurement. Ronal McNally & Company.
McCarthy, E. J. (1960). Basic Marketing: A Managerial Approach. R. D. Irwin.
Park, J., & Ha, S. (2016). Co-creation of service recovery: Utilitarian and hedonic value and post-recovery responses. Journal of Retailing and Consumer Services, 28(January 2016), 310-316.
https://doi.org/10.1016/j.jretconser.2015.01.00
Schiffman, L. G. & Kanuk, L. L. (2007). Consumer behavior. (9th ed). Prentice-Hall.
Sheth, J. N., Newman, B. I., & Gross, B. L. (1991). Why We Buy What We Buy: A Theory of Consumption Values. Journal of Business Research, 22(2),159-170. DOI:10.1016/0148-2963(91)90050-8
Smith, J. B., & Colgate, M. (2007). Customer value creation: a practical framework. Journal of Marketing Theory and Practice, 15, 7-23. https://doi.org/10.2753/MTP1069-6679150101
Statista (2021). Trust in Brands. https://www.statista.com/search/?q=Trust+in+Brands+&p=1
Sweeney, J.C., & Soutar, G.N. (2001). Consumer Perceived Value: The Development of a Multiple Item Scale. Journal of Retailing, 77(2), 203-220. https://doi.org/10.1016/S0022-4359(01)00041-0
Wang, E. (2013). The influence of visual packaging design on perceived food product quality, value, and brand preference. International Journal of Retail & Distribution Management, 41(10), 805-816. https://doi.org/10.1108/IJRDM-12-2012-0113
Wang, X., Lin, X., & Spencer, M. K. (2019). Exploring the effects of extrinsic cues on consumers' perceived value and purchase intention of dietary supplements. British Food Journal, 45, 163-75. https://doi.org/10.1016/j.ijinfomgt.2018.11.010
Yamane, T. (1976). Statistics: An introductory analysis. Harper and Row.
Zanroo, (2023). กลยุทธ์ทางการตลาด 4P เรื่องที่เจ้าของธุรกิจออนไลน์ต้องรู้!. Retrieved December 15, 2023 from https://enterprise.zanroo.com/post/all-about-4p-marketing-strategy
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ ยินดีรับบทความวิจัยและบทความทางวิชาการด้านบริหารธุรกิจ เพื่อพิจารณาตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสาร ซึ่งทัศนะและข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารฯ ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียน มิใช่เป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบใดๆ ของคณะบริหารธุรกิจเพื่อสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ผู้ประสงค์จะนำบทความหรือบทวิจารณ์ใดๆ ไปเผยแพร่ จะต้องได้รับการอนุญาตจากวารสารเป็นลายลักษณ์อักษร ลิขสิทธิ์บทความที่เผยแพร่ทั้งหมดเป็นของวารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ
