การจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์เรียนรู้เพื่อพัฒนาเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21: ด้านทักษะการสื่อสารและความร่วมมือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและความร่วมมือสำหรับเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21 โดยใช้การจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์การเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ เด็กปฐมวัยชาย–หญิง อายุ 3-5 ปี ระดับชั้นอนุบาล 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนสาธิต มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ ตำบลนาฝาย อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิจำนวน 25 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์การเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารและความร่วมมือสำหรับเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21 จำนวน 24 แผ่น แบบประเมินทักษะการสื่อสาร และแบบสังเกตพฤติกรรมความร่วมมือสำหรับเด็กปฐมวัย การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-Experimental Research) ตามแบบแผนการทดลอง (The One-Group Pretest-Posttest Design) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า ผลการประเมินทักษะการสื่อสารสำหรับเด็กปฐมวัย รวมผลประเมินทั้ง 3 ด้าน ก่อนทดลอง ค่าเฉลี่ย (M) 2.54, (S.D.) 0.51 แปลผลระดับน้อย และหลังทดลอง ค่าเฉลี่ย (M) 4.03, (S.D.) 0.15 แปลผลระดับมากที่สุด ผลการประเมินทักษะความร่วมมือสำหรับเด็กปฐมวัย พบว่า รวมผลประเมินทั้ง 3 ด้าน ก่อนการทดลอง ค่าเฉลี่ย (M) 2.55, (S.D.) 0.01 แปลผลระดับน้อย และหลังการทดลอง ค่าเฉลี่ย (M) 4.23, (S.D.) 0.26 แปลผลระดับมากที่สุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
การอนุญาตลิขสิทธิ์
การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ หรือสิ่งอื่นใดของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้รายใดมีความต้องการที่จะอ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือเชื่อมโยงไปยังข้อความทั้งหมดของบทความ รวบรวมข้อมูลสำหรับการจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใดเป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้ แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือมีเจตนาเอื้อประโยชน์ทางธุรกิจ บทความทุกฉบับที่ถูกเผยแพร่ในวารสารวิจัยและนวัตกรรมเพื่อความยั่งยืนจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า (Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/)
References
Knowles. (1997). Self-directed Learning: A Guide for Learners and Teacher. Association Press.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กนกอร ยังน้อย กนกอร ยังน้อย และประดิษฐา ภาษาประเทศ (2565). การพัฒนาพฤติกรรมการสื่อสารของเด็กปฐมวัยโดยใช้การจัดประสบการณ์ตามแนวคิด 4-H ของโรงเรียนอนุบาลวัดพิชัยสงคราม จังหวัดสมุทรปราการ. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์, 9(2), 132-143.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2551). เมืองปกครองดีธรรมาภิบาลในการบริหารเมือง. วารสารวิชาการศิลปะศาสตร์ประยุกต์, 1(1), 36-44.
คณะกรรมาธิการนานาชาติว่าด้วยการศึกษาในศตวรรษที่ 21. (2540). การเรียนรู้: ขุมทรัพย์ในตัวตน. ม.ป.ป.:
ม.ป.ส.
ดุษฎี อาษากิจ. (2553). ผลการส่งเสริมทักษะทางภาษาของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โดยการจัดประสบการณ์ตามแนวการสอนภาษาแบบธรรมชาติ. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตมหาสารคาม]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณสิกาญจน์ ดำริวัฒนเศรษฐ์ และคณะ (2565). ผลการจัดประสบการณ์การเรียนรู้แบบร่วมมือรวมพลังโดยใช้กระบวนการกลุ่มเพื่อพัฒนาพฤติกรรมเสริมสร้างสังคมของเด็กอนุบาล. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 33(2), 75-89.
บุญชนก ธรรมวงศา. (2566). สี่ทักษะการเรียนรู้ที่ควรมีฝึกกันได้และไม่ต้องใช้พรสวรรค์. มูลนิธิสยามกัมมาจล. https://thepotential.org/knowledge/4cs-for-21st-centurylearning/4CS
บัณฑิกา จารุมา และพยอม ก้อนในเมือง. (2563). วิธีพัฒนาทักษะการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 413-428.
พัชรี ผลโยธิน. (2560). เอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการศึกษาและหลักสูตรสำหรับเด็กปฐมวัย. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2557). เติบโตตามศักยภาพสู่ศตวรรษที่ 21 ของการศึกษาไทย. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วีระพันธ์ สุพรรณไชยมาตย์. (25 กุมภาพันธ์ 2559). การประชุมวิชาการ EF Symposium 2016 ปลูกฝังทักษะสมองบ่มเพาะเด็กไทยยุค 4.0. กองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. https://.thaihealth.or.th
kids. (15 มกราคม 2565). ทักษะ 4CS สำหรับเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21. 108 kids. http://www.108kids.com/article/4