การพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยโดยใช้การจัดประสบการณ์การเล่านิทาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยโดยใช้การจัดประสบการณ์การเล่านิทาน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย เด็กปฐมวัยชาย-หญิง อายุระหว่าง 3-6 ปี ที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นอนุบาล 1 ภาคเรียนที่ 1/2567 โรงเรียนบ้านโนนท่อนวิทยา ตำบลโนนท่อน อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น สำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1 จำนวน 11 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) จากแบบประเมินความคิดสร้างสรรค์ พบว่า ความคิดริเริ่ม (Originality) ความคิดคล่องแคล่ว (Fluency) ความยืดหยุ่นในการคิด (Flexibility) ความคิดละเอียดลออ (Elaboration) คะแนนประเมินอยู่ในเกณฑ์ต่ำ เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ 1. แผนการจัดประสบการณ์การเล่านิทาน จำนวน 24 แผน 2. แบบประเมินทักษะความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) ใช้แบบแผนการวิจัย One-Group Pretest-Posttest Designวิเคราะห์ข้อมูลค่าคะแนนเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า ก่อนทดลอง (M= 1.50, SD= 0.26) แปลผลระดับปรับปรุง หลังทดลอง (M= 2.58, SD= 0.20) แปลผล
ระดับดี สอดคล้องกับสมมุติฐานเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์การเล่านิทานมีทักษะความคิดสร้างสรรค์สูงขึ้นหลังการทดลอง สรุปได้ว่า การจัดประสบการณ์การเล่านิทานด้วยวิธีการที่ หลากหลายสามารถพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ในด้านความคิดริเริ่ม ความคิดคล่องแคล่ว ความคิดยืดหยุ่น ความคิดละเอียดลออ และการคิดแปลกใหม่ของเด็กปฐมวัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
การอนุญาตลิขสิทธิ์
การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ หรือสิ่งอื่นใดของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้รายใดมีความต้องการที่จะอ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือเชื่อมโยงไปยังข้อความทั้งหมดของบทความ รวบรวมข้อมูลสำหรับการจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใดเป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้ แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือมีเจตนาเอื้อประโยชน์ทางธุรกิจ บทความทุกฉบับที่ถูกเผยแพร่ในวารสารวิจัยและนวัตกรรมเพื่อความยั่งยืนจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า (Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/)
เอกสารอ้างอิง
Isbell, R., Sobol, J., Lindauer, L., & Lowrance, A. (2004). The effects of storytelling and story reading on the oral language complexity and story comprehension of young children. Early Childhood Education Journal, 32(3), 157–163. https://doi.org/10.1023/B:ECEJ.0000048967.94189.a3
Torrance, E. P. (1995). Why fly? A philosophy of creativity. Ablex Publishing Corporation.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Harvard University Press.
ชาญชัย อินทรประวัติ. (2558). ครูกับการสอน: การสอนเนื้อหาโดยตรง. วารสารปาริชาต, 6(2), 3–21.
ทิพย์อักษร พุทธสริน. (2567). การจัดกิจกรรมเสริมประสบการณ์เรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 11(3), 15–27.
ปราณี มิ่งศิริ. (2563). เทคนิคการเล่านิทานปฐมวัย. http://swisacn.acn.ac.th/html_edu/cgi-bin/acn/main_php/print_informed.php?id_count_inform=110
สัณหพัฒน์ อรุณธารี. (2542). นิทานสำหรับเด็กปฐมวัยโปรแกรมวิชาการศึกษาปฐมวัย. สถาบันราชภัฏภูเก็ต.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). แนวทางการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนมาตรฐานสากล ฉบับปรับปรุง. สำนักพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา.
อารี พันธ์มณี. (2545). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์สู่ความเป็นเลิศ. พัฒนาศึกษา.