คุณค่าและลักษณะเด่นของหนังสือธรรมะในมิติการใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ “หนังสือธรรมะของพระสายปฏิบัติอีสาน: การสื่อสารสารัตถธรรมและการสร้างอุดมการณ์”ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาในหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ศึกษา 1) เพื่อวิเคราะห์คุณค่าของหนังสือธรรมะในมิติภาษาไทยการใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร 2) เพื่อสังเคราะห์ลักษณะเด่นของหนังสือธรรมะในมิติการใช้ภาษาไทยเพื่อการสื่อสารซึ่งมีขอบเขตข้อมูลหนังสือธรรมะของพระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์หรือพระอาจารย์เทสก์ พระธรรมวิสุทธิมงคลหรือพระอาจารย์มหาบัว ผลการศึกษาพบว่า คุณค่าของหนังสือธรรมะในมิติภาษาไทยประกอบด้วย 6 ด้าน คือ 1) การใช้คำเดี่ยวเพื่อแสดงเจตนาสอน 2) การใช้คำแสดงกิจวัตรของพระสงฆ์และคำบอกคุณสมบัติของพระสงฆ์ 3) การใช้คำแสดงการปฏิบัติธรรม
4) การใช้อุปลักษณ์ 5) การใช้ประโยค 6) การใช้ประโยคคำถามเชิงวาทศิลป์ สังเคราะห์ลักษณะเด่นของหนังสือธรรมะในมิติภาษาไทยประกอบด้วย 3 ด้าน คือ 1) การได้องค์ความรู้เรื่องอื่นโดยอ้อม 2) การสอนจากประสบการณ์ปฏิบัติ 3) การมุ่งให้ปฏิบัติตามคำสอนเพื่อความสงบสุขแห่งจิตใจ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
การอนุญาตลิขสิทธิ์
การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ หรือสิ่งอื่นใดของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้รายใดมีความต้องการที่จะอ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือเชื่อมโยงไปยังข้อความทั้งหมดของบทความ รวบรวมข้อมูลสำหรับการจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใดเป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้ แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือมีเจตนาเอื้อประโยชน์ทางธุรกิจ บทความทุกฉบับที่ถูกเผยแพร่ในวารสารวิจัยและนวัตกรรมเพื่อความยั่งยืนจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์แบบแสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า (Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/)
References
กาญจนา แก้วเทพ. (2554). เส้นทางงานศึกษาการสื่อสารกับศาสนาในสังคมไทย. ใน การสื่อสาร ศาสนา กีฬา. โครงการเมธีวิจัยอาวุโส คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ช่อฟ้า เกตุเรืองโรจน์. (2553). กระบวนการและกลวิธีการสื่อสารเพื่อถ่ายทอดพุทธธรรมในหนังสือธรรมะของ ว.วชิระเมธี [วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทัศนีย์ เจนวิถีสุข. (2554). การสื่อสารเชิงพุทธกับการเปลี่ยนแปลงสังคม [วิทยานิพนธ์ปริญญาศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน). (2538). ธรรมคู่แข่งขัน ธรรมสามัคคี (พิมพ์ครั้งที่ 3). ชวนพิมพ์.
พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน). (2552). เข้าสู่แดนอวกาศของจิตของธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 8). พรีมาพับบลิชชิง จำกัด.
พระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสมฺปนฺโน). (2557). ประวัติหลวงตา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์และการพิมพ์.
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์ เทสรํสี). (2538). ชีวิต การงาน หลักธรรม พระอาจารย์เทสก์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์ เทสรํสี). (2548). พระธรรมเทศนาของพระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์ เทสรํสี) (พิมพ์ครั้งที่ 3). รุ่งเรืองการพิมพ์.
พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (เทสก์ เทสรํสี). (2539). รวมโอวาทหลังปาฏิโมกข์. บุญศิริการพิมพ์.
พิสิทธิ์ กอบบุญ. (2542). ลีลาและวรรณศิลป์ในพระราชหัตถเลขาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว [วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิสันต์ สุขวิสิทธิ์. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอุดมการณ์ในหนังสือเรียนรายวิชาภาษาไทย ตามหลักสูตรประถมศึกษา พ.ศ.2503-2544 : การศึกษาตามแนววาทกรรมวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ [วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.