การจัดประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทางเพื่อส่งเสริมทักษะการรู้หนังสือภาษาอังกฤษของเด็กระดับปฐมวัย โรงเรียนนภาเชียงใหม่

Main Article Content

รณชิต อภัยวาทิน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลพัฒนาการด้านการรู้หนังสือภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยจากการจัดประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทาง ซึ่งเป็นแนวทางการสอนที่ช่วยเสริมสร้างการเรียนรู้ผ่านการเคลื่อนไหวทางกายภาพและการมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้น อันจะส่งผลต่อการจดจำและพัฒนาทักษะด้านภาษาได้อย่างมีประสิทธิภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ เด็กระดับปฐมวัย กำลังศึกษาอยู่ในชั้นอนุบาลปีที่ 2 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนนภาเชียงใหม่ จำนวน 23 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย โดยใช้ระดับชั้นเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) กิจกรรมการเรียนรู้ จำนวน 3  หน่วยการเรียนรู้ ได้แก่ หน่วยที่ 1 การเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษผ่านการเคลื่อนไหว หน่วยที่ 2 การอ่านคำศัพท์พื้นฐานและการระบุภาพ และหน่วยที่ 3 การเรียนรู้คำศัพท์ผ่านเพลงและกิจกรรมกลุ่ม  2) แบบประเมินการรู้อ่านหนังสือภาษาอังกฤษ สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า ผลพัฒนาการด้านการรู้หนังสือภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยจากการจัดประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทางสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้ควรมีการส่งเสริมให้ครูผู้สอนพัฒนากิจกรรมที่มีความหลากหลายและเหมาะสมกับระดับพัฒนาการของเด็ก เพื่อให้เกิดผลลัพธ์ทางการเรียนรู้ที่ยั่งยืนและสอดคล้องกับบริบทของการศึกษาในปัจจุบัน

Article Details

How to Cite
อภัยวาทิน ร. . (2025). การจัดประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้วิธีการสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทางเพื่อส่งเสริมทักษะการรู้หนังสือภาษาอังกฤษของเด็กระดับปฐมวัย โรงเรียนนภาเชียงใหม่. วารสารวิจัยและนวัตกรรมเพื่อความยั่งยืน (JRIS), 2(2), 29–39. สืบค้น จาก https://so17.tci-thaijo.org/index.php/JRIS/article/view/809
บท
บทความวิจัย

References

Browne, C., & Cummings, P. (2019). Using gesture and movement to teach literacy. Journal of Educational Psychology, 111(4), 773–786. https://doi.org/10.1037/edu0000357

Cameron, L. (2018). Teaching languages to young learners (2nd ed.). Cambridge University Press.

Chantharapong, S., & Phinyo, S. (2020). The impact of physical response and gesture-based learning on early literacy development in young learners. Thai Journal of Educational Research, 8(2), 123–135. https://doi.org/10.1016/j.ther.2020.04.005

Harris, M. (2014). The impact of physical activities on language acquisition in early childhood education. Early Childhood Education Journal, 42(1), 15–25. https://doi.org/10.1007/s10643-014-0686-2

Johnston, P. H., & McKeown, M. G. (2017). The effects of active learning on literacy in early childhood classrooms. Journal of Educational Psychology, 109(4), 577–589. https://doi.org/10.1037/edu0000184

Koch, J. (2017). Movement and learning in the early years: The role of gestures in language development. Educational Review, 69(3), 331–346. https://doi.org/10.1080/00131911.2017.1328323

Kuo, L., & Anderson, C. (2016). Exploring the effects of non-traditional learning methods on reading comprehension in early education. Journal of Early Childhood Literacy, 16(2), 151–173. https://doi.org/10.1177/1468798414564705

Sohn, S. (2019). Physical learning and literacy in early childhood: An integrative approach. Journal of Educational Development, 24(2), 112–126. https://doi.org/10.1002/jed.1345

UNESCO. (2020). Global education monitoring report, 2020: Inclusion and education: all means all. UNESCO. https://doi.org/10.54676/JJNK6989

Wilson, A. M. (2005). The influence of movement on early childhood learning. International Journal of Early Childhood Education, 11(3), 207–220. https://doi.org/10.1007/s10643-005-0043-2

กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). นโยบายการศึกษาของประเทศไทย: การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษในระดับปฐมวัย. กระทรวงศึกษาธิการ.