THE SYNTHESIS AND CONFIRMATION OF COMPONENTS AND INDICATORS OF TEACHERS' INNOVATION COMPETENCIES AT SUANMON SCHOOL UNDER NAKHON RATCHASIMA PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) synthesize components and indicators of teachers' innovation competencies at Suanmon School under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 1 and 2) confirm the components and indicators of teachers' innovation competencies.
The research was divided into two phases. Phase 1 involved synthesizing components and indicators of teachers' innovation competencies. The researcher collected data through studying documents, textbooks, concepts, theories, and research related to innovation competencies, teacher competencies, and educational innovators. Data were synthesized using Content Analysis to select components and sub-components of teachers' innovation competencies for confirmation in Phase 2. Phase 2 involved confirming the components and sub-components of teachers' innovation competencies by five experts selected through purposive sampling. These experts were academics with innovative achievements, expertise in creating and developing innovations, specialists in teacher competencies who work in or are responsible for teacher competency development in government or private organizations, educational experts, school administrators, former school administrators, educational administrators, university professors, or academics with doctoral degrees. The confirmation of components and indicators was conducted using questions about agreement, disagreement, or uncertainty, which were used to find the Index of Item-Objective Congruence (IOC). Research instruments included document synthesis forms and confirmation forms for components and indicators of teachers' innovation competencies. Statistics used in the research included mean values.
The research findings revealed that there were 5 components and 13 indicators of teachers' innovation competencies at Suan Mon School under Nakhon Ratchasima Primary Educational Service Area Office 1, namely: 1) innovative thinking process competency (4 indicators), 2) learning management for innovation creation competency (2 indicators), 3) networking and collaboration competency (3 indicators), 4) continuous self-development competency (2 indicators), and 5) dissemination and knowledge exchange competency (2 indicators). The expert evaluation found that all 5 components and 13 indicators had IOC values between 0.55-1.00.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright License
Permission is granted to use text, content, images, or any other material from the publication for anyone who wishes to read, download, copy, distribute, print, search, or link to the full text of the article, compile data for indexing, transfer data to software, or use for any other legal purposes, provided that it is not used for commercial purposes or for business benefit. All articles published in the Journal of Research and Innovation for Sustainability are distributed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License: https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
References
DuFour, R., & Eaker, R. (1998). Professional learning communities at work: Best practices for enhancing student achievement. Solution Tree.
Dyer, J., Gregersen, H., & Christensen, C. M. (2011). The innovator’s DNA: Mastering the five skills of disruptive innovators. Harvard Business Review Press.
Fullan, M. (2013). Stratosphere: Integrating technology, pedagogy, and change knowledge. Pearson.
Hargreaves, A. (2003). Teaching in the knowledge society: Education in the age of insecurity. Teachers College Press.
Lin, H.-C., & Wu, C.-L. (2020). Cultivating teacher innovation through learning communities: An empirical study in Taiwan. Professional Development in Education, 46(4), 650–665. https://doi.org/10.1080/19415257.2019.1629615
McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for “intelligence.” American Psychologist, 28(1), 1–14. https://doi.org/10.1037/h0034092
Messmann, G., & Mulder, R. H. (2012). Development of a measurement instrument for innovative work behaviour as a dynamic and context-bound construct. Human Resource Development International, 15(1), 43–59. https://doi.org/10.1080/13678868.2011.646894
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. Oxford University Press.
Robinson, K. (2011). Out of our minds: Learning to be creative. Capstone Publishing.
Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations (5th ed.). Free Press.
Senge, P. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. Doubleday/Currency.
Shet, S., Poddar, P., & Karnik, M. (2021). Meta-competencies for the VUCA world: A framework for talent development in emerging economies. Human Resource Development International, 24(1), 83–102. https://doi.org/10.1080/13678868.2020.1779915
Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at work: Models for superior performance. John Wiley & Sons.
Thurlings, M., Evers, A. T., & Vermeulen, M. (2015). Toward a model of explaining teachers’ innovative behavior: A literature review. Review of Educational Research, 85(3), 430–471. https://doi.org/10.3102/0034654314557949
Vangrieken, K., Meredith, C., Packer, T., & Kyndt, E. (2017). Teacher communities as a context for professional development: A systematic review. Teaching and Teacher Education, 61, 47–59. https://doi.org/10.1016/j.tate.2016.10.001
Voogt, J., McKenney, S., Kali, Y., & Sagy, O. (2022). Collaborative design as a form of professional development for teacher innovation competence development. Instructional Science, 50(2), 275–293. https://doi.org/10.1007/s11251-021-09577-0
Wagner, T. (2012). Creating innovators: The making of young people who will change the world. Simon & Schuster.
World Economic Forum. (2023). Future of jobs report 2023. World Economic Forum. https://www.weforum.org/reports/future-of-jobs-report-2023
คุรุสภา. (2556). มาตรฐานวิชาชีพครู. สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
ชูศักดิ์ ประเสริฐ, วิทยา จันทร์ศิริ, และ นงลักษณ์ เรือนทอง. (2566). การพัฒนาสมรรถนะทางนวัตกรรมของครูไทยในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 25(1), 156–171.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์, และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณีรัตน์ วัฒนชัยยงค์. (2555). การถอดบทเรียน: เครื่องมือสำคัญในการจัดการความรู้. วารสารพยาบาลทหารบก, 13(3), 41–46.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรี–สฤษดิ์วงศ์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์สร้างห้องเรียนกลับทาง. เอสอาร์พริ้นติ้งแมสโปรดักส์.
วิจารณ์ พานิช. (2558). เรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง. มูลนิธิสยามกัมมาจล.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง, และ อธิป จิตตฤกษ์. (2554). ทักษะแห่งอนาคตใหม่: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. Open Worlds Press.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2563). คู่มือการกำหนดสมรรถนะในราชการพลเรือน: คู่มือสมรรถนะหลัก. สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. พริกหวานกราฟฟิค.
สุกัญญา แช่มช้อย, สุเทพ ธรรมะตระกูล, และ ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย. (2562). การพัฒนาสมรรถนะด้านนวัตกรรมของครูในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี, 8(1), 110–123.