Readiness and Self-Efficacy Prior to Internship in Logistics and Supply Chain Management Students
Keywords:
Readiness, Self-efficacy, SkillAbstract
The aims of this research are to 1) survey the readiness and Self-Efficacy level of junior logistics and supply chain management students before their internships 2) to express and recommend from these students’ prior internship. Online-questionnaire 81 students studied this subject. The data analyzed by the percentage, mean, standard deviation. Key Findings: The overview of Readiness and Knowledge are equal (µ =3.58, σ = 0.82) (µ =3.58, σ = 0.83) but the internship skill is medium (µ =3.49 σ = 0.80). Readiness with “Effective Communication across generations in Workplace”, Self-Efficacy with “Understand Incoterm rules” are middle range (µ =3.22, σ = 0.80) (µ =3.37 σ = 0.85) meanwhile the low range in Internship skill with “I am not multilingual” (µ =2.61 σ = 1.27). Career Preferences: Warehousing and Sea Freight are the most popular areas of interest. The increasing number of online shopping has created more jobs in this sector. Recommendations: 1) Emphasize English Communication skills by improving the basic of logistics terminology since the freshmen to Junior students. It will enable memorize and become familiar with usage on a basis. 2) It should be encourage the other careers to increase students’ employability in the labor market. On the other hand, the program needs to boost more careers for students’ options beyond their internships
Downloads
References
กองยุทธศาสตร์ การพัฒนาระบบโลจิสติกส์. (2566). แผนปฏิบัติการด้านการพัฒนาระบบโลจิสติกส์ของประเทศไทย พ.ศ. 2566 – 2570. ปีที่ 6 ฉบับวันที่ 1 ประจำเดือนมกราคม - เมษายน 2566.
กาญจนา สานุกูล กาญจนา จัตุพันธ์ และ ภัทรินทร์ หอมปลื้ม. (2560). ความพร้อมของนักศึกษาฝึกงานหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพสาธารณสุขศาสตร์ (เทคนิคเภสัชกรรม) วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธรจังหวัดขอนแก่น. ในการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ครั้งที่ 8, 22 มิถุนายน 2560. หาดใหญ่ : มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
เขมจิต เสนา . 2548. “ ลักษณะการฝึกงาน.” [ระบบออนไลน์]. สืบค้นจาก http://www/dekwtt.com/ book/rxpott/htm/221 (1 มกราคม 2556).
จันทิมา คำพล. (2559). การเตรียมความพร้อมของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม ตามข้อตกลงร่วมกัน ด้านคุณสมบัติในสาขาวิชาชีพเพื่อรองรับ การเข้าสู่ประชาคม อาเซียน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทั่วไป คณะวิทยาการ จัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
จิรชพรรณ ชาญช่าง. (2020). การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการเพื่อพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูง: การเรียนรู้สู่การปฏิบัติจริง. Journal of Education Studies: Vol. 48: Iss.3. DOI: 10.58837/CHULA.EDUCU.48.3.5.
ตนุยา เพชรสงและชลธิชา กาญจนพัน์ประภา. (2566). แนวทางการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของมหาวิทยาลัยในจังหวัดปทุมธานี. วารสารการบริหารนิตบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. ปีที่ 9 ฉบันที่ 8 เดือนสิงหาคม 2566.
ญาณิกา ลาประวัติ, พูลพงศ์ สุขสว่าง และกนก พานทอง. (2556). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการ รับรู้ความสามารถของตนเองและเมต้าคอกนิชันส่งผลต่อความคาดหวังในความสามารถของ ตนและผลของการกระทำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยาการวิจัยและวิทยาการ ปัญญา, 11(2), 75-85.
ดนุรี เงินศรี และณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2552). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุและผลของการรับรู้ ความสามารถของครูมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 4(1), 1231-1244.
ประภัสสร สมสถาน, จตุพล ยงศร, และจักรกฤษณ์ โปณะทอง. (2562). การศึกษาสภาพปัจจุบันและ สภาพ ความคาดหวังเกี่ยวกับคุณลักษณะจิตบริการของนักศึกษา มหาวิทยาลัยพายัพ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(6), 2424 – 2438.
พรชนก พงค์ทองเมือง, ธิดา ลาภวงศ์ และ วีรศักดิ์ โศจิพันธุ์. (2566). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ด้วยรูปแบบกรณีศึกษา คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปกร. ปีที่ 21 ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน 2566).
ยุคลธร เชตุพงษ์. (2548). ปัญหาและอุปสรรคในการรับนักศึกษาเข้าฝึกงานตามแนวความคิดของสถานประกอบการ : กรณีศึกษานักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจสถาบันเทคโนโลยีราชมงคลวิทยาเขตพณิชยการพระนคร. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. 8(2).
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : ตถาตา พับลิเคชั่น.
ศิริวรรณ มุนินทรวงศ์. (2565). คุณลักษณะและทักษะที่สำคัญเพื่อการเตรียมความพร้อมก่อนการฝึกงานกรณีศึกษานักศึกษาฝึกงานสาขาวิชาภาษาญี่ปุน. วารสารเครือข[ายญี่ปุ่นศึกษา,JSN Journal, 12(2), 167-186.
สมใจ สืบวัฒนพงษกุล. (2559). การเตรียมความพร้อมเพื่อส่งนักเรียนเข้าแข่งขันโอลิมปิกวิชาการ. มหาวิทยาลัยศิลปากร. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ฮิวจ์ เดลานี. (2562). การศึกษาสำหรับศตวรรษที่ 21 การพัฒนาทักษะคือหัวใจสำคัญของการศึกษา. สืบค้นจาก https://www.unicef.org/thailand/th/stories/การศึกษาสำหรับศตวรรษที่-21.
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: W.H. Freeman and Company.
Barrows, H. Foreword, in D. Evenson and C. Hmelo (eds.). (2000). Problem-based Learning: A Research Perspective on Learning Interaction.New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Chatterjee, P., Nagi, N., Agarwal, A., Das, B., Banerjee, S., Sarkar, S.,et al. (2020). The 2019 novel coronavirus disease (COVID-19) pandemic: A review of the current evidence. Indian Journal of Medical Research, 151, 147-159.
Dwyer, K.K. (1998). Using the 4 MAT system learning styles model to teach persuasive speaking in the basic speech course. Dissertation Abstracts International, 4, 14-18.
Herried, C.F. (1997). What is the case? Journal of College Science Teaching. 27: 92-94.
Sykes, G. & Bird, T. (1992). Teacher education and the case idea. Review of Research in Education, 18, 457-521.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Faculty of Educaion Bansomdejchaopraya Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง
